Ma specyficzny, cierpki smak, a jej zapach jest bardzo intensywny i aromatyczny. Po zerwaniu – dalej bujnie rośnie.
Roślina jest obficie ulistniona. Młode rośliny można przesadzać. Pietruszka to roślina cieniolubna, więc powinniśmy ją
sadzić w cieniu – ewentualnie na stanowisku półcienistym. posadzona w pełnym słońcu będzie szybko tracić kolor i
więdnąć. Lubi glebą żyzną, dość wilgotną i gliniastą. Dobrze jeżeli jest bogata w próchnicę. Może być uprawiana
zarówno w ogrodzie, jak również w donicach i pojemnikach.
Pietruszka naciowa jest bogata w prowitaminę A oraz żelazo i wit. C, wit. B1, B2, B6 oraz zawiera sól, potas, magnez,
wapń, miedź, fosfor, karoten. Poza tym, że to smaczne zioło to pietruszka uważana jest też za roślinę leczniczą,
polecaną w przypadku ostrych i przewlekłych zapaleń pęcherza moczowego i dróg moczowych. Ma dobry wpływ na
czynności skóry i układu trawiennego, uszczelnia naczynia krwionośne, pomaga leczyć anemię, choroby wątroby i
woreczka żółciowego. Kiedyś świeżo roztarta pietruszkę przykładano do wrzodów i miejsc ukłucia owadów. Jedno jest
pewne, rzucie liści pietruszki likwiduje przykry zapach z ust. Nadaje się zarówno do spożycia zaraz po zerwaniu jak i w
formie suszonej.